رجل آرّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)رجل آرّ یکی از مفردات نهج البلاغه، به فردی که آمیزش جنسی زیادی دارد گفته می‌شود؛ این لفظ در بیان حضرت امیر (علیه‌السلام)، دو بار آمده است. ۱ - مفهومشناسیرجل آرّ، به فرد کثیر الجماع، گفته می‌شود. ۲ - کاربردهاامام علی (صلوات‌الله‌علیه) دربارۀ مقاربت طاووس فرموده است: «یفضی کافضاء الدیکة و یؤّر بملاقحه ارّ الفحول المغتلمة للضراب احیلک من ذلک علی معاینة؛ یعنی: طاووس به مادۀ خود می‌جهد (برای جماع) مانند جهیدن خروسها و جماع می‌کند با آلات تناسلی خود مانند: جماع نرهایی که شهوت بر آنها غلبه کرده برای مقاربت، من تو را حواله می‌دهم به دیدن.» ابن ابی الحدید دربارۀ «احیلک...» گفته است: آن حضرت ظاهرا در کوفه مقاربت طاووس را دیده بود ولی در مدینه طاووس وجود نداشت. [۲]
ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۲۷۰، قم، مکتبة آیة الله العظمی المرعشی النجفی (ره)، بی‌تا.
از این ماده فقط این دو لفظ در «نهج البلاغه» آمده است. ۳ - پانویس
۴ - منبع• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رجل آرّ»، ص۳۷-۳۸. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|